Pater P.M. de Waard S.M.M.
Deze link is een opname uit 2019 in Dusseldorf op de dag van de Vrouwe van Alle Volkeren. De moeite waard !
Paus Johannes Paulus II
1961“Misschien wordt je nog wel eens missionaris in Brazilie waar we binnenkort gaan beginnen!”.
Het was onze Algemeen Overste, Pater C.Heiligers, die op 12 maart 1961 ,minuten vóór onze priesterwijding, mij tegenkwam in het park van ons grootseminarie van Oirschot en me zei:”Fijn dat je er gekomen bent, de priesterwijding. Misschien wordt je nog weleens missionaris in Brazilië waar onze Provincie nu ook gaat werken; meerdere Braziliaanse bisschoppen hebben een aanvraag bij ons ingediend”!
Het waren profetische woorden. Want in 1966 begon ons Montfortaans missiewerk in Brazilië!
Dan de stem van Mgr.Bekkers:
” Dierbare vaders en moeders, proficiat!”.
In het tuintje van uw gezin kon een priesterroeping gedijen.
Tot de wijdelingen zei hij :”Jullie leven wordt nu een avontuur met Christus.Ga op weg met Hem !”.
Na 57 jaar(2018) avontuur met Christus ,waarvan inderdaad 50 jaar in Brazilie en slechts 7 jaar in Nederland en Duitsland,kan ik alleen maar erg dankbaar zijn.
1e Mis in Oirschot
1e Mis Egmond aan Zee.
Voor eigen video over De Vrouwe van alle Volkeren zie eigen Pagina
Atibaia Brazilie
http://www.iparoquia.com/paroquia/videos.php?id=ygTM
De bouw begonnen,in 2003 werd het terrein bouwrijp gemaakt. 31 mei 2004 legde bisschop Mgr. Bruno Gamberini de zgn. 1e grondsteen . 22 September 2013 zal de kerk geconsacreerd worden.
De parochiezaal, de keuken, de toiletten, de zaaltjes voor catechese, jeugdwerk, gezondheidszorg en sociale assistentie.
Maria.De Vrouwe van Alle Volkeren.
Mgr.Bomer z.g. en Mgr.Punt gaven in 1996 de Publieke verering van Maria onder deze naam vrij.
De toenmalige diocesane bisschop Mgr. Bruna Gamberini (waarin ATIBAIA ligt) verheugde zich over de verklaring van Mgr.Punt in 2002 die de bovennatuurlijke oorsprong er van erkende.
In 2003 zei Mgr.Gamberini:
Ik wens in mijn bisdom een bedevaartskerk voor de Vrouwe van alle Volkeren.De titel vind ik zeer juist en aantrekkelijk.
Met een bevriende architect ga ik het project ontwerpen .Ik wens de kerk in ATIBAIA, en U pater Pedro ,vraag ik om de nodige financien .
Bouw van het de kerk van :”Parochie Heiligdom De Vrouwe van alle Volkeren “.
In september 2003 begonnen de bouwactiviteiten .
In mei 2004 legde de bisschop de eerste steen onder de plaats van het toekomstige priesterkoor.
De kerk is 67 meter lang en goed 30 meter breed.
De kerk biedt plaats voor een paar honderd mensen. zie de foto’s.
Er zijn 14 luchters in geplaatst met ledverlichting.
Naast de kerk is een beveiligde parkeerplaats voor 20 auto’s
Het terrein is voor 70% ommuurd.
Voor in de kerk rechts hangt het schilderij van de Vrouwe.
Er naast is de gebedstekst aangebracht in fraaie letters.
Links van de hoofdingang staat een levensgroot bronzen beeld .
Maria staat op de wereldbol waaromheen tientallen schaapjes, symbool van de volkeren .In het hekwerk om het beeld kan met bloemen en plantjes invoegen.
4 Schijnwerpers aan de voet verlichten het beeld.
Dan komt er uit beide handen 3 lichtende stralen:Vader, Zoon en H.Geest bieden ons door maria Genade, Verlossing en Vrede aan.
De stralen vallen op de schaapjes .
Een mooie stolp overkoepelt het geheel .
Een deel van het gebouw bevat leslokalen, zalen voor bijeenkomsten, toiletten, keuken etc.
De laatste zondag van mei vieren we het feest van de patrones: De Vrouwe van Alle Volkeren.
De bisschhop bezoekt dan onze gemeenschap , viert de H.Eucharistie , begroet alle kerkgangers na afloop.
( 500). Hij deelt ons middag of avondmaal, waarop elk jaar een bepaalde groep medewerkers uitgenodigd worden;dit jaar was dat de equipe die de kerk schoon maakt op woensdagavond., een twaalftal mensen.
Bij zijn afscheid sprak de bisschop deze woorden :
Dierbare Padre Pedro,
het gevoel dat vandaag bij ons, mensen van dit bisdom in ons hart , ook in mijn hart, opkomt- en ik wil dit graag op dit ogenblik tegen je zeggen
-, is een gevoel van dankbaarheid! Ik herinner me nog heel goed de dag waarop ik in dit bisdom aankwam: 06 december 2009. Nu weet ik niet meer precies of het op die dag of iets later gebeurde dat je me per brief je PAROCHIE TER BESCHIKKING STELDE. omdat je 75 was geworden. Weet je nog? Ik zei tegen je: “Ik kom hier net aan. Als je het goed vindt, wil ik je maar één ding zeggen: ga door!” En je ging door zo lang als je kon, en deed al het mogelijke ruim 12 jaar lang, precies de tijd die ik hier nu bisschop ben. Je werd pastoor in Atibaia, in de parochie Sint Sebastiaan in 1987. Daarna in de parochie Onze Lieve Vrouw Aparecida, eveneens hier in de stad in 1989. Daarbij nam je de zorg op je voor de parochie Sint Petrus, in 1995. Je ging door in de Onze Lieve Vrouwe Aparecida Parochie tot eind 2007. In januari 2008 begon je pastoraat in de huidige parochie. Je was dus al twee jaar werkzaam in dit heiligdom toen ik arriveerde. Meer dal 20 jaar was je geestelijk begeleider van de Mariale Congregatie. Heel het bisdom Bragança – en ik maak me hier woordvoerder van alle leden van het bisdom -is je dankbaar voor je getuigenis: je missionnair getuigenis,een overtuigd getuigenis! Een getuigenis vol hoop, een edelmoedig getuigenis, een getuigenis dat je levenskracht opteerde. En vandaag dus zijn we hier om te bedanken, jou en natuurlijk de Monfortanen die je werk zullen voortzetten.
In dit gebied, aan deze kant van de grote verkeersweg Fernand Dias ben jij de priester die de situatie veranderd heeft! En dat weten we allemaal. Wat je deed heeft een naam: toewijding, inzet! Ik ken je beperkingen: hoe vaak deelde je met mij je leed, je moeilijkheden. Maar telkens wanneer ik je vroeg:” Maak je het goed”, was je antwoord:” Ja hoor! Ik voel me goed! Ik voel me goed”!
Pater, ik wil je zeggen: Mag God het je belonen! Hij, God, en de heilige Maagd, de Vrouwe van alle Volkeren. Alleen Zij, meer dan ooit, kan je in haar armen sluiten zodat je geloof ,je vertrouwen en je liefde sterk blijven en, heel zeker, je verlangen naar eeuwigheid. Geloof maar dat Zij met wie je steeds in zo grote verbondenheid leefde, Zij zal je in de Hemel ontvangen in het uur dat je naar de eeuwigheid wordt geroepen. Ik bedank je, Pater! Ik had en heb steeds grote bewondering voor je eenvoud. Je kwam uit Europa, uit Holland, om met ons samen te werken. Hoeveel hulp kreeg je niet vandaar! Uiteraard omdat je er om vroeg, er om bedelde. Daarmee kon je dit mooie complex bouwen: de parochie Vrouwe van alle Volkeren. Ik noem je bouwwerk weleens: het Mini-Vaticaan! (Hij wendde zich tot de aanwezige parochianen en zei:)” De mensen mogen nooit vergeten wat Pater de Waard hier in deze jaren tot stand bracht”! Je was altijd een voorbeeld voor onze Clerus! Ik kan me niet herinneren dat je ooit onze retraite verzuimde. Ik kan me niet herinneren dat je ooit uitvluchten zocht als: “Ik ga er niet heen want ik moet toevallig naar de tandarts”! Of andere voorwendsels:” Ik kan niet meedoen om weet ik om welke verzonnen reden zoals nogal eens gebeurt. Ik kan me niet herinneren dat je ooit op onze studiedagen ontbrak. En je was er niet alleen maar deed echt mee zoals ook in tal van andere plannen en activiteiten van ons bisdom. Ik geloof in naam van heel ons bisdom-priesters, seminaristen,, pastoraalwerkers je te mogen zeggen: “Wees een gelukkige man”! Moge God je nog lang laten leven om met Pater Mauri verder te bouwen aan het mooie werk dat je onder ons realiseerde!
Oh wat fijn dat je hier blijft! Je Algemeen Overste, mijn vriend Pater Luizinho, stelde me voor de Montfortanen hier verder te laten zorgen voor de parochie. Ik antwoordde:” Dit ga ik niet eens aan de Priesterraad voorleggen. Geen twijfel aan: de Montfortanen moeten hier doorgaan! Je was pater Mauri al aan het voorbereiden om de geloofsgemeenschap te leren kennen, de mensen en de programma’s zodat hij het roer zou kunnen overnemen, in samenwerking met jou. Hierover zijn we allemaal heel blij: deze sterke verbondenheid met jou, met Pater Mauri, de Montfortanen, met Pater Luizinho, en vooral met je getuigenis temidden van onze priesters! Ik zal je nooit vergeten: je image,je fysieke figuur, je aanwezigheid. B.v. wanneer je in onze Curie kwam om het maandelijks finantieel verslag te brengen of om met de Kerst een cadeautje achter te laten voor al degenen die er medewerken. Het gebeurde discreet, doodsimpel. Padre Pedro, we hebben priesters nodig zoals jij dat bent. God moge je belonen! Laten we deze man een dankbaar applaus brengen.